Rozdział 4 - Egzamin

Staruszka, wiedząc jakie pytanie zaprząta ich myśli, zaczęła opowiadać między innymi o tym, że mistrz czwórki bohaterów jest jej bratem. Po upływie trzydziestu minut zaczęło się ściemniać.
- Kiedy wyruszamy? - zapytała Martyna
- Jutro o zmroku - zadecydowała babcia - ale teraz pokażcie gościom ich pokój. - na tym skończyła się rozmowa.
Woodsowie zaprowadzili bohaterów na poddasze. Weszli po schodach i od razu skręcili w lewo. Michał otworzył drzwi i wszyscy weszli do całkiem dużego pomieszczenia. Był to pokój gościnny. Stała w nim tylko kanapa, stolik i dwa krzesła.
- Niestety, nie ma tu zbyt dużych wygód, ale to lepsze niż nic. - tłumaczył Michał.
- Jasne, w końcu to tylko jedna noc - powiedział Sky.
- Jakby co, to jestem po prawej - Martyna wskazała drzwi swojego pokoju.
- A ja na przeciwko - po tych słowach Michał zamknął drzwi - lubię ich, a ty?
- Ja też, i mam wrażenie, że to początek czegoś wielkiego. - oświadczyła, po czym skierowali się  do swoich pokoi.

*     *     * 

W nocy Viran obudził dziwny hałas. Wstała z podłogi, na której spała i cicho podeszła do okna. Stała tak przez dłuższą chwilę, lecz nic nie zobaczyła. Wyszła z pokoju i weszła do zupełnie ciemnego hallu. Odgłosy walki zagłuszały bezwzględną ciszę panującą w całym domu. Mistrzyni wody zeszła po schodach i wyszła na dwór. Gdy tylko ujrzała siedzącą na drzewie Martynę zawołała:

- Cześć, co tu robisz? - dziewczyna, nic nie mówiąc, wskazała, żeby Viran wdrapała się na drzewo.  Viran usiadła obok koleżanki i zobaczyła walczącego Michała z jego babcią - o co tu chodzi?

- Co noc, o tej porze, mamy... trening - tłumaczyła - Pewnie sądzicie, że jesteśmy zwykłymi ludźmi, ale nie jesteśmy. Nigdy nie widzieliśmy naszych rodziców, a po ich śmierci babcia zaczęła nas szkolić. Jako, że dzisiaj jest tutaj nasza ostatnia noc i ostatni trening, więc właśnie mamy egzamin.

- Wow, niesamowite... - Viran jak zwykle się zamyśliła - twój brat nieźle walczy.

- Tak. Sądzę, że jest lepszy ode mnie.

- No co ty, na pewno jesteś w tym równie dobra. 

- Dzięki, oby to była prawda.. wiesz, od tego testu może zależeć, czy z wami polecimy... czy nie. - widać było, że Martyna się trochę denerwuje. Nagle odgłosy walki ucichły - teraz ja, trzymaj kciuki. Po tych słowach dziewczyna zeszła z drzewa, stanęła przed staruszką i rozpoczęła się bitwa. Michał usiadł niedaleko Viran, która przyglądała się walce. W końcu dziewczyna powiedziała:

- Jak tam egzamin?

- Powiem ci tylko, że nie jest łatwo. 

- Całkiem dobrze walczysz.

- Dzięki.

Martyna walczyła z niepokonaną mistrzynią aż do momentu, gdy ta powiedziała:

- Wystarczy - niestety dziewczyna nie zdążyła zareagować i zadała ostatni cios, przed którym kobieta się obroniła. Staruszka kiwnęła poważnie głową i nic nie mówiąc pokierowała się w stronę domu. Michał i Viran zeszli z drzewa i podeszli do Martyny. 

- Co się stało? - zapytał brat

- Nie wiem... - spuściła głowę i nie patrząc na nich poszła do domu. 

- Boisz się werdyktu? - zapytała mistrzyni wody Michała.

- Nie boję się wyniku egzaminu, boję się, że stracę najbliższą mi osobę - mówiąc to, chłopak spojrzał na wchodzącą do domu, załamaną siostrę.

*   *   *

Wakacje!!! Nareszcie!!!

Proszę bardzo, rozdział 4,

 miłego czytania

 i nwm co tu napisać więc to tyle :D

NM i Wakacyjny wypoczynek BZW

dedyk dla mojej przyjaciółki Wiktorii <3